Press - Gig reports

The Electrophonics spettert in Muziekcafé Helmond

Sunday, 20 January 2008

Bluesbreeker, by Wil Wijnhoven

In horecagelegenheid Muziekcafé Helmond treedt zaterdagavond de uit Limburg afkomstige band The Electrophonics op. Een prima locatie in het centrum van de stad, waar vele kleine maar ook grote bands op het podium hebben gestaan. Helaas is het niet zo druk dan ik gewend ben bij optredens van deze band. Jammer eigenlijk, the Electrophonics maken daar geen enkel punt van. Uitverkocht huis of niet het is altijd spetteren en een bluesfeest als je deze band op het podium hebt. Niet voor niets zijn het graag geziene muzikanten in Nederland en ook daar buiten.

Omdat vaste gitarist Ruud Gijssen verhinderd is neemt vanavond Huub Goosen (Lucy & The Wigflippers) de honneurs voor hem waar. Dus voor de fans van The Electrophonics zijn de ogen extra op hem gericht. Iets onzeker en gespannen staat Huub op het podium om bij het eerste nummer ‘Full Skill' deze mantel van zich af te gooien. met het vorderen van het optreden komt hij steeds meer in zijn normale doen. Hij speelt soepeler en strakker en dat merken zowel het publiek alsook de bandleden.
Met flitsende en vooral opzwepende jump en swing, waarbij de sterke blazerssectie bestaande uit Nick Caris op trombone en André de Laat op saxofoon een vet steentje bijdraagt, krijgt de band iedere zaal op zijn hand.

De eerste set is vrij kort qua tijd, er worden zeven tot acht nummers gespeeld. Bij veel nummers vervult Stephan Hermsen op bluesharp de hoofdrol. Een mooie song is ongetwijfeld de cover ‘24 hours' waarop Huub Goosen zijn sterke optreden nog eens weet te onderstrepen.
Met het nummer ‘Joyce's Boogie' een cover van Charles Brown wordt de eerste set afgesloten. Na pak weg vijftien minuten stoomt de bluestrein weer heftig door met nummers zoals: ‘Honey Bee', ‘Dance', ‘More Napkins' en ‘Miss Babelone'. Allemaal schitterend uitgevoerd zowel de covers die de band speelt als hun eigen nummers. Want een optreden van hen bestaat gewoonlijk uit een klein aantal covers en het grootste gedeelte uit eigen werk. Uiteindelijk heeft de band ook al twee cd's uitgebracht en kunnen ze een set dus geheel met hun eigen werk opbouwen. De jongens hebben er zin in er wordt wat afgelachen op het podium en de schroom van Huub Goosen is volledig verdwenen, hij is opgelost in de eenheid van The Electrophonics.

Voor een verrassing zorgt Marjan Jonkers, zangeres en saxofoonspeelster van Lucy & The Wigflippers. Zij wordt door Stephan Hermsen het podium opgeroepen om samen met de band te jammen. Dat gaat lekker ongedwongen en ook goed. Dat heeft er ook vooral mee te maken dat ‘Lucy' net zo een podiumbeest is als Stephan Hermsen. Jammer dat beiden niet tegelijkertijd op het podium staan. Dan hadden we nog eens een dubbel vuurwerk gekregen. Na deze korte jam stoomt de trein weer lekker door om in de vroege uurtjes van de zondagmorgen er een punt achter te zetten. Echter niet getreurd want de band komt terug om een toegift te spelen. Dat doen ze met een nummer van Calvin Boze getiteld ‘Safronia B'.
Het is goed dat er gelegenheden zoals het Muziekcafé in Helmond en bands zoals The Electrophonics zijn. Zo is het voor de bluesliefhebber genieten van zijn muziek.