Press - Festival reports

Festivalverslag - RK Blues

Details
Sunday, 18 June 2006

www.bobtjeblues.com, by Patrick Lagae

Voor de 18de jaargang van het RK Blues evenement hebben de organisatoren gekozen voor een Belgische opener, Milk, Cream & Alcohol, gevolgd door een Nederlandse formatie, The Electrophonics. Voor die twee acts was er voldoende interesse om 'de Kobbe' te vullen met naar schatting een honderdtal toeschouwers. Minstens één derde van dit publiek kwam spijtig genoeg enkel van zijn stoel voor een toiletbezoek. Tot een uitbundige, feestvierende menigte kwam het jammer genoeg niet.

Bij de opener bleef het bij een schuchter heupwiegen en dit op een respectabele afstand van het podium. De muzikanten deden anderzijds weinig moeite om het publiek tot andere inzichten te brengen. Louter muzikaal gezien behoort deze band tot de groep van de goede Belgische bands, maar de pit ontbrak om echt aan te slaan. Bijgevolg werd het een vol uur luisterconcert voor het zittende publiek, voor de anderen beperkte het zich tot aangename achtergrondmuziek. Naar mijn gevoel heeft deze band meer in zijn mars, ze brengen een set met heel wat afwisseling waarin zowel blues (covers van JL Hooker, Memphis Slim, Muddy Waters…), swing en een vleugje rock 'n roll verwerkt worden. Daarnaast neemt Lazy Sod (gitaar, zang) bij een aantal nummers de vocals voor zijn rekening, die voor het overige op naam staan van toetsenist Ilias Scotch. Pas naar het einde toe van hun set komt er wat meer bezieling bovendrijven, misschien heeft het allemaal iets te maken met te geconcentreerd willen spelen, maar het zou er van bij de aanvang wat losser mogen aan toegaan. Drummer Jiffy Cube neemt bij het laatste nummer ostentatief een flinke slok wijn uit de fles en zet iets later de groep aan een tweede bisnummer aan te vatten door het spontaan inzetten van de beat voor 'Wild One'.

Na een klein uur pauze, het is inmiddels half twaalf geworden, is het de beurt aan de tweede en meteen laatste act. Buiten is het nog aangenaam vertoeven na de mooie zomerse dag, hoewel het toch gevoelig frisser wordt, verkiezen heel wat aanwezigen de buitenlucht boven de rokerige zaal. Met de set van The Electrophonics moest er toch behoorlijk wat beweging komen onder de toeschouwers. Geleidelijk aan kwam de menigte in beweging, het zou hen met grote waarschijnlijkheid wel gelukt zijn het merendeel van de mensen aan het dansen te krijgen (de aan de stoel gekluisterde fanclub buiten beschouwing gelaten), ware het niet dat ze na amper drie kwartier beslisten te gaan pauzeren. Resultaat was, in beschouwing genomen dat die pauze hooguit een kwartier duurde, dat enerzijds de sfeer opnieuw gebroken was en anderzijds, wat het nog erger maakte, er een aanzienlijk deel van het publiek voorgoed de locatie verlaten had.

Voor het overblijvende, sterk uitgedunde publiek speelden The Electrophonics nog een vol uur met de nodige inzet en ze slaagden erin het vuur aan te steken. Veel swing en boogie, hier en daar een rustig nummer, met ondermeer ruim aandacht voor de goed onthaalde CD 'Feels Like A Million'. Om half twee in de morgen vindt de zeven man sterke formatie dat het genoeg geweest is, de harde kern onder de aanwezigen lust er nog meer van, maar het mag niet zijn.

RK Blues bevestigt zich met deze uitgave opnieuw als een gezellig, kleinschalig bluesevenement. Uiteraard hadden de afwezigen een beetje ongelijk. Volgend jaar, de 19de jaargang, toch maar eens aanstippen in de agenda?