Press - Festival reports

(GE)VARENWINKEL 2008 and the story about the chicken

Monday, 01 September 2008

Rootsville, by witteMVS

...

Het beste wat de noordelijke provincie’s ons kunnen bieden op gebied van swing en west-coast jump, zit in The Electrophonics gecumuleerd. Up-tempo van het eerste tot het laatste nummer komen de stuk voor stuk dansbare tunes over onze hoofden neer. Beginnend met “Misunderstood Laughing Clown” dat stevig wordt ondersteund door de bluesharp van zanger/entertainer Stephan Hermsen zullen ze ons gedurende bijna anderhalf uur non-stop bestoken met hun aanstekelijke jump-tunes.

De bezetting van de band bestaat uit gedegen muzikanten die weten waar de swingmosterd vandaan komt, en dat laat zich ook zo gevoelen. “Honey Bee” en “Dance” swingt letterlijk de pan uit, iets rustiger maar even vinnig gaat het met “I Can’t Lose with the Stuff I Use” en “Everything’s Allright”. “Drivin’” begint als een fifties surfnummer, en is dat in feite ook , ondanks, als dit de juiste term is, de zang van Stephan. Even rustig de tent ronddansen met een wals plus één pasje op “She Can’t Be Mine”. Vroege rhythm ‘n’ blues presenteren ze in “Miss Babelone” en met “Boogie Party” stevenen we op de apotheose af. Maar doctor Geert zou zijn naam niet waardig zijn, mocht hij de tent niet hebben kunnen aansporen tot het aanvragen van een encore. Als dat al nodig was, want de prestatie van The Electrophonics was van aard om die klus als vanzelf te klaren. “Safronia B” wordt de bisser.

...